برگزاری مناظرههای قانونمند توأم با امکان داوری» خواستۀ صریح رهبر معظم انقلاب در پاسخ به نامه پژوهشگران حوزوی در سال ۱۳۸۱ بود. خواستهای که نشان از دوراندیشی و نکتهبینی ایشان در درک صحیح نیازهای حال و آیندۀ جامعه و مراکز علمی است.
با توجه به مطالبۀ مقام معظم رهبری درسال ۸۵ و تبلیغات متعددی که در این زمینه صورت گرفته، راهکار "مناظره" آنچنان که باید به یک روند جدی میان دانشگاهیان تبدیل نشده است. در حال حاضر شکاف میان صاحبان اندیشه، یکی از مشکلات اصلی جامعه نخبگانی و دانشگاهی است که گفتوگو و مناظره، تنها راه کاهش و حذف این شکاف خواهد بود. مناظره، بهترین بستر برای تعاطی افکار و اندیشهها است. مناظراتی برد- برد که منجر به شناسایی موانع و مشکلات شوند، مناظرهای که نویسندۀ کتاب حاضر آن را "مناظرات برنده" نامیده و در قرآن کریم به نام "جدال احسن" معرفی شده است.
بدیهی است برای تحقق این نوع مناظرات، آموزش و ایجاد بستر مناسب دو متغیر لازم هستند. آموزش به افراد از سطوح ابتدایی، امری ارزنده خواهد بود. آموزشی که منجر به پرورش دانشجویانی با شهامت ابراز اندیشه شود و تحمل نقد و روحیۀ پژوهشگری و پرسشگری را درآنها بالا ببرد. همچنین ایجاد بستر مناسب مناظره و گفتوگوهای علمی (محیطی امن برای بیان آزادانه و ناصحانه اندیشهها) باعث گسترش فرهنگ نقد و گفتوگو در دانشگاه میشود و گامی بلند در راستای رسیدن به اهداف مطرحشده در بیانیۀ گام دوم انقلاب اسلامی در زمینۀ اسلامیشدن دانشگاهها نیز خواهد بود.
مرکزملی "گفتوگو، مناظره و آزادادندیشی" از مراکز وابسته به سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی، با هدف توسعۀ فرهنگ گفتوگو، مناظره و احترام به نظرات و آراء مخالف، اولین نهاد برگزارکنندۀ مسابقات مناظره در ایران است. دانشجویان در این مناظرات با حضوری فعال و مؤثر، مسائل را شناسایی کرده و در محیطی با نشاط و پویا با یکدیگر به گفتوگو و تبادل نظر پرداخته و در مسیر بازاندیشی نظریات و عقاید قرار میگیرند.
همچنین این مرکز در راستای اهداف بلند مدت خود و آموزش گفتوگوی علمی درست و اصولی و به دور از جدل، در کنار اجرای برنامههای ترویجی، در طول سالیان گذشته اقدام به تولید محتواهای آموزشی نیز نموده است که ترجمۀ کتاب "مناظرات برنده" نمونهای از این اقدامات است.
کتاب پیشرو اولین ترجمۀ به زبان فارسی از کتاب «winning debates» نوشتۀ استیون جانسون است. جانسون در این کتاب به معرفی مدلهای مسابقات مناظره پرداخته و نکاتی در باب مناظرههای برد- برد ارائه کرده است. وی مبانی نظریۀ استدلال را با کاربرد آن نظریهها در سبک مناظرۀ پارلمانی ترکیب میکند و استراتژیها و تاکتیکهایی را برای مناظرۀ موفق توصیه میکند. دیدگاه منسجم و مفیدی که جانسون از مناظره در این کتاب ارائه میکند، میتواند به خوبی عملکرد برگزارکنندگان، شرکتکنندگان و داوران مسابقات مناظره را بهبود دهد.
استیون جانسون دانشیار و مدیر مرکز مناظره در دانشگاه آلاسکا، آنکوریج است. او اولین رئیس انجمن ملی مناظره پارلمانی، بزرگترین سازمان مناظره بین دانشگاهی در ایالات متحده است. وی در مسابقات بینالمللی نیز فعال است و به عنوان دبیر شورای مناظره در مسابقات مناظرۀ دانشگاههای جهان سابقۀ فعالیت داشته است. او همچنین مربی تیمهایی بوده که موفقیتهایی در مسابقات ملی و بینالمللی کسب کردهاند.
مقدمه ۱۳
پیشگفتار ۱۷
دربارۀ پیروزی ۱۷
فصل یک / فلسفۀ مناظره ۲۱
مبانی فلسفۀ مناظره ۲۱
فلسفۀ مناظره ۲۷
فصل دوم: استدلالها و مباحثه ۳۱
عناصر استدلال ۳۱
گونههای استدلال ۳۳
مباحثه ۳۷
سبکهای مباحثه ۳۸
مباحثۀ توصیفی ۳۹
اقامۀ استدلالهای توصیفی ۳۹
مخالفت با استدلالهای توصیفی ۴۰
مباحثۀ رابطهای ۴۱
اقامۀ استدلالهای علّی ۴۲
مخالفت با استدلالهای رابطهای ۴۳
مباحثۀ ارزیابیکننده ۴۵
اقامۀ استدلالهای ارزیابیکننده ۴۶
مخالفت با استدلالهای ارزیابیکننده ۴۸
فصل سوم: تعادل و ساختار ۵۱
استدلال بهمثابه حرکت ۵۲
نقاط استاز ۵۴
گزارهها ۵۴
موضوعات ۵۷
رابطۀ میان موضوعات ۶۰
کنترل نقاط استاز ۶۴
ساختارسازیِ استدلالها با هدف اشغال فضا ۶۶
تگلاینها ۶۸
ابزارهای ساختاری ۷۱
فصل چهارم: استراتژی بنیادی و مهارتهای بنیادی ۷۳
استراتژی کنترل ۷۴
مباحثۀ ساختاربخش ۷۵
فرایند تجزیه ۷۶
فرایند ترکیب ۸۱
مباحثۀ ساختارشکنانه ۸۵
استانداردهای کیفیت استدلال ۸۶
پذیرفتنی بودن ۸۷
مرتبط بودن ۹۰
بسندگی ۹۲
ساختاربخشی به ابطالِ استدلال ۹۴
الگوی ساختاریِ ابطال استدلال ۹۵
پیکربندی ۹۶
پیکربندی آیندهنگر ۹۸
پیکربندیِ گذشتهنگر ۱۰۰
پیکربندی مناظره از طریقِ ساختاربندی موضوعات ۱۰۲
فصل پنجم: سخنرانان و سخنرانیها ۱۰۷
قالب پارلمانی بریتانیا ۱۰۷
سخنرانی نخستوزیر ۱۱۰
پیکربندی ۱۱۰
مباحثۀ ساختاربخش ۱۱۳
مباحثۀ ساختارشکن ۱۱۴
سخنرانی نخستوزیر در مناظره دربارۀ مجازات اعدام ۱۱۴
سخنرانی رهبر مخالفان ۱۱۶
پیکربندی ۱۱۶
مباحثۀ ساختارشکنانه ۱۲۰
مباحثۀ ساختاربخش ۱۲۱
سخنرانی رهبر مخالفان در مناظرۀ مجازات اعدام ۱۲۱
سخنرانیهای معاون ۱۲۴
پیکربندی ۱۲۴
مباحثۀ ساختارشکن ۱۲۵
مباحثۀ ساختاربخش ۱۲۶
سخنرانی معاون نخستوزیر در مناظره درباره مجازات اعدام ۱۲۹
سخنرانی معاون رهبر مخالفان در مناظره دربارۀ مجازات اعدام ۱۳۲
سخنرانی اعضا ۱۳۴
بسط و گسترش ۱۳۵
سخنرانی عضو موافق در مناظره پیرامون مجازات اعدام ۱۴۱
سخنرانی عضو مخالف در مناظره درباره مجازات اعدام ۱۴۳
سخنرانیهای شلاقی ۱۴۶
ساختاربخشی و ساختارشکنی ۱۴۷
پیکربندی ۱۴۸
سخنرانی شلاقی موافق در مناظره دربارۀ مجازات اعدام ۱۵۲
سخنرانی شلاقی مخالف در مناظره درباره مجازات اعدام ۱۵۴
فصل ششم: تصمیمگیری و استراتژی ۱۵۹
ماهیت تفکر و تصمیمگیری ۱۶۱
کشف عناصر تصمیمگیری ۱۶۴
جستوجو ۱۶۴
احتمالها ۱۶۴
اهداف ۱۶۶
مدارک و شواهد ۱۶۹
ارزیابی عناصر تصمیمگیری: ۱۷۱
«استنتاج» ۱۷۱
شناسایی سلسلهمراتب اهداف مرجح ۱۷۲
ارزیابی قابلیت احتمالها در تحقق اهداف ۱۷۸
فصل هفتم: تناقضهای مناظره ۱۸۳
پارادوکس اول: کیفیت یک مناظره بیشتر به موافقت بستگی دارد تا مخالفت ۱۸۴
پارادوکس دوم: استدلالهای برنده از سادگی سود بیشتری میبرند تا از پیچیدگی ۱۸۶
پارادوکس سوم: متقاعد کردن مخاطبان با تمرکز بر آنچه آنها به آن باور دارند، در مقایسه با آنچه به آن باور ندارند، محتملتر است ۱۸۷
پارادوکس چهارم: با استدلال کردن از یک موضع دشوار، احتمال پیروزی شما بیشتر است ۱۸۸
پارادوکس پنجم: اگر به نظر برسد که به پیروزی علاقهای ندارید، احتمال پیروزیتان بیشتر است ۱۹۰
پارادوکس ششم: برای کاهش عدم قطعیت در مناظره، هرچه بیشتر تلاش کنیم، بیشتر غیرقاطع میشویم ۱۹۱
فصل هشتم: تاکتیکهای پیشرفته ۱۹۳
تاکتیکهای تهاجمی ۱۹۴
پیشفرض گرفتن ۱۹۴
تبیین حد ضرورت و فوریت طرح پیشنهادی ۱۹۸
بهکارگیری عینیت ۲۰۱
تاکتیکهای دفاعی ۲۰۵
متعادل کردن منافع ۲۰۵
تجزیه و تحلیل اهداف ۲۱۰
تمییز اهداف ۲۱۰
مقابله با استدلالها از طریق تجزیه و تحلیل هدف ۲۱۲
تبانی ضمنی ۲۱۵
فصل نهم: داوری مناظرهها ۲۲۱
چه کسی باید این فصل را بخواند؟ ۲۲۱
اصول راهنمای داوری ۲۲۲
لوح سفید ۲۲۲
عدم مداخله ۲۲۲
آموزش ۲۲۳
الگوهای داوری ۲۲۳
الگوهای کمتر کاربردی ۲۲۴
الگوی «صدق گزاره» ۲۲۴
الگوی «مهارت مناظرهکنندگان» ۲۲۴
الگوی ارجح: الگوی «حرکت» ۲۲۵
استانداردهای مرتبط داوری ۲۲۶
ایفای نقشها ۲۲۷
استاندارد «مناظرۀ بهتر» ۲۲۹
محتوا و اجرا ۲۳۰
محتوا ۲۳۰
اجرا ۲۳۱
تصمیمگیری ۲۳۱
۱. فهم گزاره ۲۳۲
۲. شناسایی مسائل ۲۳۳
۳. تعیین برندۀ هر مسئله ۲۳۵
صدق ۲۳۶
اعتبار ۲۳۶
۴. تعیین اهمیت هر مسئله ۲۳۷
۵. ارزیابی اقدامات مرتبط با مسائل برای هر تیم ۲۳۹
۶. گزارش تصمیم ۲۴۱
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
علوم سیاسی
|