این اثر ترجمهای از رساله دکترای کارل مارکس است.
مارکس در 23 سالگی از رساله خود تحت عنوان "اختلاف بین فلسفه دموکریت و اپیکور "دفاع کرد، رسالهای که در آن دیدگاه فیلسوفان اتمیست یونان، به ویژه آرای دموکریتوس و اپیکور مورد توجه قرار گرفته است .
بخش نخست رساله، شامل بررسی اجمالی اختلاف بین فلسفه طبیعت دموکریتوس و اپیکور است.
او در بخش نخست از فصل دوم رساله، موضوع "انحراف اتم از مسیر مستقیم "در فیزیک اپیکور و برخی از نتایج آن را در مقایسه با فیزیک دموکریتوس بررسی میکند.
این رساله در واقع ارایه تصویری از فلسفه یونان باستان به ویژه آرای دموکریتوس و اپیکور است.
همین که توجه شود در 300 سال پیش از میلاد، اپیکور به طور مثال در چنین اوج و شکوه اندیشهورزانهای به توضیح فلسفی انحراف اتم از مسیر مستقیم پرداخته است، آنگاه میتوان به میراث عظیم فکریای اندیشید که میبایست پشتوانهی فرهنگ و تمدن غرب در دوران جدید قرار گیرد. اگر گفته میشود فرهنگ و تمدن یونان باستان بر محور رابطهی انسان و طبیعت تکوین یافته، چنین محوری امکان داده تا علم و فلسفه در آن حد از اعتلا متحقق شوند که عصر روشنگری با بازتولید آن، فرهنگ و تمدن جهان نو را بنیان نهد. این موضوع، در سنجش عقب ماندگی ما و پیشرفت «آنان» از منظر تاریخ و در قلمرو اندیشهورزی قابل تأمل است.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|