لودویگ یوزف یوهان ویتگنشتاین، فیلسوف نامدار اتریشی قرن بیستم بود که بابهای زیادی را در فلسفهٔ ریاضی، فلسفهٔ زبان، و فلسفهٔ ذهن گشود. از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۴۷، ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج تدریس کرد.
ویتگنشتاین برجستهترین دانشجوی برتراند راسل است و راسل او را جانشین خود میدانست و از او به همراه راسل و گوتلوب فرگه و جرج ادوارد مور به عنوان پایهگذاران فلسفه تحلیلی یاد میشود.
دربارهٔ یقین یا در باب یقین کتابی فلسفی حاوی یادداشتهای ویتگنشتاین در دو سال آخر زندگی اوست که سالها پس از مرگش در سال ۱۹۶۹ منتشر شد.
اثر حاضر به ایدههای ویتگنشتاین در کتاب درباره یقین میپردازد.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|