نیازهای زندگی انسان در فرهنگهای مختلف در حال تغییر است و فضاهای معماری برای پاسخگویی به این نیازها با اشکال و کاربری های مختلفی شکل میگیرند. نیازهای جسمی و روحی انسان از فضای زندگی و معماری او جدا نیست و هردوی آنها بر تنظیم رفتار انسان مؤثر است. تنظیم رابطۀ محیط و نیازهای انسان، ناخودآگاه و غیرارادی است و روش زندگی و خواسته های او را مشخص می ِ کند. اما عنصر ارتباطی رابطۀ دوسویۀ نیازهای انسان و محیط،
رفتار انسان درمحیط است. برای همین امروزه رابطۀ دوسویۀ محیط-رفتار به عنوان یکی از مباحث مهم بین رشته ای و مخصوصاً حوزۀ طراحی محیطی (معماری) مطرح شده است. در روانشناسی محیط و مطالعات محیط-رفتار که در این کتاب نیز به آن پرداختهایم، خواهیم دید که رفتار و محیط بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند. این نتیجه مؤید نظریۀ امکانگرایی در روانشناسی محیطی است. از سویی رفتار روزمرۀ ما به محیطی که برحسب نیاز ما به وجود آمده است، شکل میدهد و از سوی دیگر محیط در ایجاد یک رفتار و کنترل آن تأثیر بسزایی دارد. شکل گیری یک رفتار، به وجود محیط مناسب برای ابراز آن بستگی دارد. اما این به آن معنی نیست که میشود هر رفتاری را با توجه به محیط پیش بینی کرد.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
هنر و معماری |
معماري و شهرسازی
معماري و شهرسازی |