هر جامعه یا گروه اجتماعی، دارای تاریخ، اقتصاد، مراسم اعتقادی، زبان، هنر و مناسک مربوط به خود است و این خصوصیات است که یک جامعه را از جوامع دیگر متمایز کرده و شناسنامهی فرهنگی آن جامعه است. به عبارت دیگر گذشتهی تاریخی، سرزمین اجدادی، آداب و سنن، هنر و ادبیات و مذهب، هویت هر جامعه را تشکیل میدهد. هر جامعه فرهیخته در هرکجای جهان بر هویت فرهنگی خود تا کید کرده و سعی دارد با قدرت و غرور، فرهنگ و مشخصههای فرهنگی خود را زنده نگه دارد و از آن دفاع کند. میراث فرهنگ هر کشور، یکی از اساسی ترین ارکان تحکیم هویت، ایجاد خلاقیت و خودباوری ملی است. پژوهش در زمینههای مختلف آن موجب روشن شدن ابهامات تاریخی، شناخت ارزشهای حاصل از حیات طولانی جامعه و تسری ارزشهای اصیل نهفته در میراث فرهنگی، به حیات امروزین جامعه میشود و بالقوه قادر به تعیین مرزهای فرهنگی جوامع بشری بوده و حداقل یکی از عوامل اصلی بازشناسی ملتها و کشورها از یکدیگر است. هنر و فرهنگ ایرانی به دلیل ویژ گی های خاص آن و موقعیت ژئوپلتیک کشور، همواره در هنر و فرهنگ جهان معاصر، خود تأثیری شایسته و به سزا داشته است، که امروزه میتواند از جمله زمینههای مساعد برای تحکیم روابط اجتماعی ملی و بین المللی، خودشکوفایی و رونق صنعت گردشگری باشد. با توجه به قدمت کشور عزیزمان ایران باید گفت؛ این کشور خاستگاه اولیه اقوام مختلف با گویش ها و آیین ها و سنن خاصی است که هر کدام از این اقوام سهم به سزایی در خلق فرهنگ و آثار هنری داشته و دارند.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
هنر و معماری |
معماري و شهرسازی
معماري و شهرسازی |