این کتاب منتخب نوشته های یکی از پرطرفدارترین فیلسوفان جهان یعنی فریدریش نیچه است. نیچه در این نوشتهها درباره ماهیت و ارزش حقیقت سخن گفته است.
طبقهبندی متن ها در این کتاب به گونهای است که سیر تکامل اندیشههای نیچه را به سوی دقیقتر شدن و پیچیدهتر شدن نشان می دهند. به گفته تیلور کارمن، گردآورنده این متون، نظرات نیچه دربارهٔ حقیقت، از تردید شک اندیشانه دربارهٔ دست یافتنی بودن و حتی قابل فهم بودن آن، به سمت پرسش هایی عمیق تر و بدیع تر دربارهٔ ارزش حقیقت، حرکت کرده است.
در برشی از این کتاب میخوانیم:
«چقدر شگفت انگیز و تازه و با این همه چقدر وهم آلود و کنایه آمیز! این گونه است احساس من نسبت به تمامت هستی؛ احساسی برخاسته از دانایی من. برای یاری رساندن به خودم دریافته ام که آدمیت کهن و حیوانیت کهن، در واقع، سراسر عصر نخستین و گذشتهٔ همهٔ موجودات احساس مند، پیوسته سروده اند، عشق ورزیده اند، کینه ورزیده اند، نتیجه گیری کرده اند – به ناگهان در میانهٔ این رویا از خواب بیدار شدم، اما تنها تا آن اندازه بیدار و هوشیار که می دانستم همچنان خواب می بینم و برای این که نابود نشوم باید همچنان خواب ببینم: درست همان گونه که آن کس که در خواب راه می رود، برای این که سقوط نکند باید همچنان در خواب بماند.»
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|