گفت و گوئی همه جانبه بین دو متفکر بار آمده در سنت و فرهنگ اروپائی؛ یکی دل سپرده به ایده آل کمونیست و دیگری زندانی سابق استازی، پلیس مخفی آلمان شرقی.
• آلن بدیو، در این گفت وگوی بموقع و تأمل برانگیز با پتر انگلمان، توضیح می دهد که چرا در برابر پس زمینه ی بحران های اجتماعی اخیر و به رغم تجارب تاریخی تلخ همچنان به ایده ی کمونیزم وفادار است.
آلن بدیو فیلسوف فرانسوی متولد ۱۷ ژانویه ۱۹۳۷ در رباط مراکش است. او که زمانی ریاست مدرسه عالی نرمال (ENS) پاریس را برعهده داشته، همراه با ژیل دلوز، میشل فوکو، و ژان فرانسوا لیوتار از بنیانگذاران دانشکده فلسفه‌ی دانشگاه پاریس ۸ نیز محسوب می‌شود. بدیو بر آن است تا مفاهیمی چون هستی، حقیقت و سوژه را بر اساس ریاضیات تعریف کند. اندیشه‌های او ترکیبی است از فلسفه، ریاضیات، تئاتر و شعر. او که پسر یکی از مبارزان چپ‌گرای معروف فرانسوی است در تمام طول عمر خود کمونیست باقی مانده است. بدیو هم‌پای اسلاوی ژیژک و جورجو آگامبن از مهم‌ترین منتقدان جریان پسامدرنیسم شمرده می‌شود.
| دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
| علوم انسانی |
فلسفه
|
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)