پدیدارشناسی فلسفه مطالعه ساختار تجربه یا آگاهی است. این جنبش فلسفی در آغاز قرن بیستم میلادی توسط ادموند هوسرل فیلسوف آلمانی پایهگذاری شد.
بهترین درآمدی كه بر پدیدارشناسی می توان نوشت درآمدی است كه سیر تطور و بالندگی واقعی آن را پی می گیرد. این اندیشه كه نظامی به نام پدیدارشناسی وجود دارد و در پاسخ به پرسش "پدیدارشناسی چیست؟" مجموعه ای منسجم از آموزه ها را می توان شرح داد، ناشی از بدفهمی است.
این پرسش گرچه موجه است اما نمی توان به آن پاسخ داد، چون فرضی كه در بنیاد آن نهان است دلالت می كند بر وجود فلسفه ای واحد كه همۀ كسانی كه پدیدارشناس خوانده می شوند بر آن صحه می گذارند. در حالی كه این توهمی بیش نیست.
از این گذشته راه و رسم پدیدارشناسان بسیار فردی تر از آن است كه مكتبی سازمان یافته را تشكیل دهند. اما نشان دادن تصویر كامل تری از متفكران مهم این جنبش موجب تأمل دربارۀ وجوه اشتراكشان می گردد.
این كتاب تلاش كرده تا خوانندگان عام آثار فلسفی از راه تاریخ تكوین جنبش پدیدارشناسی با این جنبش آشنا شوند.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|