ایمانگرایی نظریهای است در معرفتشناسی دال بر اینکه ایمان مستقل از دلیل است. در مقابل سنت الهیات عقلانی که درصدد اثبات وجود خداست، ایمانگرایی اظهار میکند که استدلال برای دینداری و توجیه باور دینی نالازم و نامناسب است.
جلد ۲۷ دانشنامه فلسفه استنفورد به مدخل «ایمان و ایمانگرایی» اختصاص دارد. این مدخل توسط جان بیشاب و ریچارد ایمزبری نوشته شده و مریم خدادادی آن را ترجمه کرده است.
مدخل « ایمان و ایمانگرایی» بر ماهیت ایمان تمرکز میکند، هرچند مباحثی در مورد توجیهپذیری ایمان نیز در ضمن آن مطرح میشود. مفهوم ایمان شامل تعاریف متعدد و گستره عظیمی از شرایط میشود اما میتوان گفت «ایمان» با کلیترین مفهوم آن به معنای «توکل» است. اما چنانچه نویسنده آن مینویسد این مدخل بهطور خاص با مفهوم ایمان دینی سروکار دارد، یا به بیان دقیقتر به نوعی از ایمان میپردازد که ایمان دینی مصداقی از آن است. این مدخل آن مفهومی از ایمان را بررسی میکند که ایمان به خدامحور باورهای آنهاست مانند ادیان ابراهیمی.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|