این کتاب اثر کلاید لی میلر است و به قلم سید محمدعلی شامخی ترجمه شده است. مهم ترین متفکر آلمانی قرن پانزدهم، نیکولاس کوزایی (نیکولاوس کوسانوس) است که در عین حال از متولیان و اصلاحگران کلیسا و یکی از کاردینال ها بوده است. تلاش مادام العمر او، در جهت اصلاح کلیسای جهانی و کلیسای رم و وحدت بخشیدن به آن ها بود؛ چه آن هنگام که در مقام متخصص شریعت مسیحی در شورای بازل خدمت می کرد و چه بعدها که از طرف پاپ به قسطنطنیه و سپس به اسقف نشین ها و کلیساهای آلمان فرستاده شد، چه آن هنگام که خود اسقف بریکسن شد و چه آن هنگام که مشاور شورای پاپی بود.
نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۱۳ چاپ شده است. سرگذشت، اندیشه نیکولاس، نوافلاطون گرایی خاص نیکولاس و سهم نیکولاس در اندیشه های سیاسی، عناوین ۴ فصل این کتاب هستند.
نیکلاسِ کوئس (۱۴۰۱–۱۱ آگوست ۱۴۶۴) که با نامهای نیکلاسِ کوسانوس، نیکلاس کوزایی و نیکلاسِ کوسا نیز شناختهمیشود، فیلسوف، یزدانشناس، قانوندان و ستارهشناس آلمانی بود. او جزو نخستین طرفداران آلمانی انسان گرایی رنسانس بود و نمونه برجستهای از نوشتههای معنوی وی «جهل آموخته» است.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|