آرتور شوپنهاور (۱۷۸۸–۱۸۶۰ میلادی) فیلسوف آلمانی که یکی از بزرگترین فلاسفهٔ اروپا و فیلسوف پرنفوذ تاریخ در حوزه اخلاق، هنر، ادبیات معاصر و روانشناسی جدید است.
او نه به روح معتقد است نه به ماده بلکه به جهان موجود علاقه دارد، او بیشتر فلاسفه را مورد تمسخر قرار میدهد و میگوید فلسفه نباید با جملات پیچیده آمیخته گردد، زیرا که همه مردم باید به فلسفه آگاهی کامل داشته باشند.
شوپنهاور همواره با ناشران آثار خود دعوا داشت. آنان را متهم میکرد که به اندازه کافی در نشر آثار او نمیکوشند.
دوستان کمی داشت و در سالهای پایانی عمر، زندگی تنها با سگش را به معاشرت با اطرافیان ترجیح میداد.
شوپنهاور از بیشتر فیلسوفان همعصر خود متنفر بود. هگل را شیادی میدانست که کارش لفاظی جنونآمیز، مهملبافی و یاوهگویی است. درباره فیشته نیز گفته بود که کار او صوفیگری، جمبل و جادوست و به فلسفه ارتباطی ندارد. او معتقد بود که آنها فلسفه را به وسیله معاش و به خدمتکار دین و دولت تبدیل کردهاند و سخنان آنها را تنها میتوان در تیمارستانها از دیوانگان شنید.
مطالعه این کتاب برای علاقهمندان به فلسفه شوپنهاور مفید خواهد بود.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|