شاكله شهرهای امروزی گواه آن است که کودکان در سیاست‌گذاری‌های معماری و شهری نادیده انگاشته شده‌اند. در این کتاب ضرورت بازشناسی مسئله کودکان در محیط‌های انسان ساخت مورد بحث و تفحص فرا گرفته است و به دنبال آن مطالب به گونه‌ای تدوین شده است. تا بتواند خلا پژوهش‌های در این باب را به مثابه ابزاری نظری برای معماران و شهرسازان پر کند. معمار یک مربی است، او بعد از پدر و مادر اولین مربی است؛ زیرا تعلیم و تربیت او، از طریق اشکال ساخته شده به دست او منتقل می شود که محیط اطراف کودک را تشکیل می‌دهند. به همین دلیل ارتباط بین کودک، معماری و فضا در بطن مسئله انسانی کردن تمدن‌ها قرار دارد.

فصل اول: حقوق، کودک وشهر/۱۷

فصل دوم: کودک، روان‌شناسی وشهر/۶۱

فصل سوم: فضا، کودک وشهر/۱۰۵

فصل چهارم: بازی، کودک وشهر/۱۶۷

فصل پنجم: کودک، شهر و استانداردهای طراحی/۲۱۵