معماری در یک پهنه‌ی گستره‌ی پیوسته، در حال ساخت‌وساز و تجدید شکل است. امروزه در معماری تلاش بر این است تا هر ساختمانی خودنمایی کند، درنتیجه نماهای شهری به‌صورت چهل‌تکه‌ای ناهماهنگ شده است. در زمینه‌ی زیبایی‌شناسی، آزادی باعث آشوب در ساختمان‌سازی شده است؛ درصورتی‌که نماها و جداره‌ی بیرونی ساختمان‌ها جز حقوق اجتماعی شهروندان است و مسئولین موظف به ساماندهی نماها هستند. ازآنجاکه زیبایی بر فرهنگ هر جامعه‌ای اثرگذار بوده و زمینه‌ساز شکل‌گیری فرهنگ است. اگر متخصصان مؤلفه‌ها و الگوهای مناسبی در خصوص هندسه، شکل، مصالح و رنگ و... ارائه ندهند، توسعه‌دهندگان و بسازبفروش‌ها خود بر اساس زیبایی‌شناسی روز و سلیقه‌های شخصی فرهنگ و هویت زیبایی جامعه را شکل می‌دهند . امروزه در بزرگ‌ترین شهرهای جهان، برای طراحی نما ضوابط و قوانینی وضع شده است و افرادی با تخصص‌های مرتبط با هنر زیبایی‌شناسی به‌صورت گروهی به ارزیابی و کنترل طراحی نمای ساختمان‌ها و هماهنگی نما با محیط اطرافش می‌پردازند؛ اما هنوز در ایران به جزء طرح‌های تفصیلی و جامع شهرها قوانینی وضع نشده است یا اگر در مواردی نکاتی باشد از جامعیت و عمق نگاه برخوردار نبوده است. در این پژوهش ابتدا به توصیف زیبایی و تحلیل پیشینه‌ی زیبایی پرداخته می‌شود سپس زیبایی‌شناسی در مبحث اخلاق بررسی می‌شود و در آخر شاخص‌های زیبایی نما در کاربری‌های مختلف معماری تبیین می‌شود.

بخش اول: چارچوب مفهومی و مبانی پایه

فصل اول: نظریه های زیبایی شناسی

فصل دوم: زیبایی‌شناسی و انواع آن

فصل سوم: تعریف اخلاق و علم اخلاق

فصل چهارم: مبانی طراحی نما

بخش دوم: مبانی و شاخص‌های طراحی

فصل اول: جمال و جلال و نحوه‌ی تجلی آن‌ها در بناها

فصل دوم: ارائه‌ی شاخص زیبایی

بخش سوم: تحلیل تطبیقی

بخش چهارم: اصول ضوابط طراحی نما

منابع