مدیریت دانایی یک رویکرد استراتژیک است که بر بهره‌گیری از بینش‌ها، تجربیات و قضاوت صحیح در سازمان‌ها برای هدایت نوآوری، بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری و پرورش فرهنگ یادگیری و رشد مستمر تمرکز دارد. در یک چشم انداز کسب و کار به سرعت در حال تحول، که در آن پیچیدگی و عدم قطعیت ثابت هستند، توانایی پرورش دانایی به یک دارایی حیاتی برای سازمان هایی تبدیل می شود که به دنبال موفقیت و انعطاف پذیری پایدار هستند. برخلاف مدیریت دانش سنتی که عمدتاً با اطلاعات و داده‌ها سر و کار دارد، مدیریت دانایی عمیق‌تر به تبدیل دانش و تجربه به بینش‌های ارزشمندی می‌پردازد که تصمیم‌گیری استراتژیک و حل مسئله را هدایت می‌کند.در هسته مدیریت دانایی این شناخت نهفته است که دانایی صرفاً در اختیار داشتن اطلاعات نیست، بلکه به کارگیری آن با تشخیص، همدلی و استدلال اخلاقی است. این شامل ادغام دانش، بینش و ارزش‌ها برای عبور از چالش‌ها، استفاده از فرصت‌ها و سازگاری مؤثر با شرایط متغیر است. رهبری اخلاقی با تأکید بر اهمیت صداقت، شفافیت و تصمیم گیری مبتنی بر ارزش ها در هدایت اقدامات و رفتارهای سازمانی، نقشی محوری در مدیریت دانایی ایفا می کند.

فصل اول: مبانی مدیریت دانایی / 11 

فصل دوم: درک دوگانگی دانش و دانایی در سازمان آموزشی / 23

فصل سوم: ارتقا تعالی آموزشی: نقش مدیریت دانایی در سازمان های آموزشی / 31 

فصل چهارم: تاثیرات سازمانی مدیریت دانایی / 51 

فصل پنجم: اجرای شیوه های مدیریت دانایی  / 61

فصل ششم: جهت گیری ها و چالش های آینده / 85